17 Μαΐ 2009

Τα δικά μου τραπεζώματα








«Προσκάλεσα» τις φιγούρες από τα έργα τέχνης και τους ζωγράφους που αγαπώ. Όταν άρχισαν να εμφανίζονται, στο τραπέζι του καμβά μου, δημιουργήθηκε πανικός. Ποιος θα καθίσει με ποιον; Φανταστείτε τις αντιθέσεις που υπήρξαν στο πεδίο της τέχνης ανάμεσά τους, αλλά και το χρονικό χάσμα, από τον πρώτο αιώνα, που χρονολογούνται τα πορτρέτα Φαγιούμ, έως τις φιγούρες του Γαϊτη. Οι καλεσμένοι όμως, έφτιαξαν παρέες με τη «στάση» τους. Το αγκάλιασμα του Έκτορα με την Αριάδνη του Giorgio de Chirico, παρενοχλείται από τη φιγούρα του George Grosz. Ένα Φαγιούμ, με βυζαντινό χιτώνα, προσφέρει φρούτα Lichtenstein στην Dora Maar του Picasso! Δυο ή τρεις «φιγούρες» κάθε φορά, κάθονται μαζί και αποκτούν… νέο νόημα. Αυτό ήταν για μένα μια αποκάλυψη που απομάκρυνε τις αρχικές μου ανησυχίες. Σας καλώ λοιπόν και σας, στο μεγάλο τραπέζι της τέχνης εμπρός στα ιερά τέρατα. Μακριά από τα μουσεία.

8 σχόλια:

  1. Επιτέλους!
    Ωφείλω να πω πως βρίσκω πολύ εύστοχα "συνταιριασμένα" τα τραπεζώματα σου!
    Η "τέχνη" του καλού οιοδεσπότη, είναι ακριβώς αυτή:
    να έχει την ικανότητα να εμπλέκει πολύ διαφορετικές προσωπικότητες μεταξύ τους, με τέτοια μαεστρία, 'ωστε οι συνδετημόνες να περνούν μια αξέχαστη βραδιά με ζωηρό ενδιαφέρον, μια και οι απόψεις τους είναι ΄τοσο αντιφατικές όσο και ταυτόσημες... πολύ θα ήθελα να βρεθώ σε ένα τέτοιο δείπνο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Να και ένα τραπέζι στα γούστα μου
    και μπράβο αφού είναι δικό σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα.
    Πολύ θάθελα να βρεθώ στο προτελευταίο πλάνο, πίσω από το φακό (για καλύτερη επικοινωνία) μαζί με τον Βικέντιο και τον Φράνσις και για να γνωριστούμε -επιτέλους.
    :))
    Κλό ΣΚ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ζωγραφίζεις λοιπόν:)

    Πρωτότυπο το θέμα της σειράς και το τραπέζι, πολύ πετυχημένο ως συμβολισμός συγκέντρωσης, και δη συνεστίασης, μορφών μέσα στον χρόνο.
    Τα "πρόσωπα" των συνδαιτημόνων πολύ καλά αποδομένα και ωραίο το σταθερό μπλε του φόντου.
    Η θέση του τραπεζιού με τις καθιστές φιγούρες τυχαία θυμίζουν άραγε αυτό του μυστικού δείπνου;

    Αν αφήσουμε τώρα τη ζωγραφική και δούμε την κοινωνική πλευρά της συνεστίασης:) και τις προτιμήσεις των προηγουμένων φίλων σχολιαστών, θα έλεγα, πως όχι, θα φοβόμουνα:) με τους περισσότερους να βρεθώ μαζί στο ίδιο τραπέζι:) Ίσως στο τελευταίο με λίγο κρασάκι και μουσική, ναι:)) Πάντως και το μενού του τραπεζώματος πολύ λιτό:) (βέβαια δεν θα μπορούσε να είναι αλλοιώς με τους χαρακτήρες που επιλέχτηκαν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αααααα....παπαπαπαπα.....
    ...
    Πως μου είχε ξεφύγει αυτό το μπλόγγ καλέ!
    Παναγιά μου!!!!!!!!!!!!!!!
    Τι μάσκα!
    Τι ποίηση!
    Τι ζωγραφιά!
    Γιατί όμως τόσο παλιές ημερομηνίες?
    Έφυγες πριν σε ανακαλύψω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή